2 - 7 oktober 2007
Hannibal bij Wouter Pieters uit 2a
Nadat ik door Tristan Bakx werd ingeleverd, vroeg de baas wie mij dit keer mee zou nemen. Wouter Pieters wou dat wel omdat hij komend weekend een atletiek wedstrijd had.
Na een lange reis onder de snelbinders in de plastic tas., kwam ik eindelijk aan op de Westbroekerweg. Wouter zette zijn fiets in de schuur en vergat mij bijna mee naar binnen te nemen!
Toen ik binnen was werd ik met open armen ontvangen door zijn zusje Marieke, die me zo hard knuffelde dat ik bijna gewurgd werd.
Wouter nam me mee naar boven om me voor te stellen aan een andere knuffel, hij dacht dat het een stier was maar toen hij haar pakte, ontdekte hij uiers. Ze had niet echt een naam dus noem ik haar: Koe.
Wouter ging aan zijn, maar al te saaie, huiswerk en ik zat op te scheppen tegenover Koe. (dit heb ik van Meneer Weel)
Wouter moest eten en nam me mee naar beneden, ik werd op de bank gezet en wachtte op mijn eten, maar dat kwam niet! Na het eten maakte Wouter zijn huiswerk af en vroeg zijn vader hem te overhoren.
Na het overhoren ging hij mij helpen me mijn dagboek om niet aan het einde van de week alles te moeten doen.
Veel gebeurde er verder niet in deze week. Ik ben alleen door Koe ten huwelijk gevraagd, maar omdat ik nog steeds van Venus hield heb ik “nee” gezegd.
Maar, zondag mocht ik met Wouter mee naar een atletiek wedstrijd. Ik heb zelfs meegedaan!
Dit ben ik tijdens de sprint.
.jpg)
En dit ben ik tijdens de 1000 meter.
De hele vereniging wilde mij zien en aaien, Wouter´s zusje leek zelfs trots dat ik meeging, maar ja, het is dan ook een hele eer om bij mij in de buurt te mogen zijn.
Ik heb de hele dag in een gekeken en gesport, ik ben zelfs een paar gram afgevallen!
Ik heb een hele leuke week gehad, ik heb dan wel honger geleden, maar dat was niet zo erg. Ik heb de hele week zitten herkauwen van het eten van 3 maanden terug.
Ik zou zo nog een keer mee willen! Maar ja, ik moest wel mee. Ik probeerde nog weg te rennen, maar het was te laat. Wouter dook naar mijn voeten en stopte mij in de tas. En hup: weer naar school.
Hannibal
